sonumuz yakın mesafe

sagopa kajmer in kotu insanlari tanima senesi albumden bir parca.sozleri:

içinden geleni kağıda dök
boşalsın ilham yağmuru
gezinsin ruhum derin sularında yunus mağduru
ümit varem düzelir belki belimin kamburu
duru göz yaşlarımın parıldar tenimde ruhum.
ceşmi siyahım nedir bu derdin
kirpiklerine saklanırsın
görünmek istedikçe saklanırsın
yaklaştıkça harlanırsın
harlandıkça sızlanırsın
yıkılmadan sallanırsın.
sen dünyaya aydan yakınsın
ben dünyanın sırdaşıyım
sen dünyalık rüyaların uykusundasın
ben dünyalık kabusların bunalımlarındayım
sonumuz yakın mesafe.

bak gönlümün etten sarayı kandan harabe
mutluluğumu tehdit eder duyduğum her hurafe
insan üzgün taife
yarın bayram dünüm arife
kaldıramayacağım yükleri almadım hafife
bana asla dostluktan bahsetme
kendi inandığın yalanlarla aks etme
iblis her gözün göremediği hain kelle
o kelleler kopmadan doğar olacaktır hile.
yalvarışım bahtıma güvenimden
herşey kendiliğinden
içimdeki minik çocuk titrerken
belki gün gelir aldırırım.
sabır çile çektikçe dile
bile bile attığın her adımım gelecek dile
bugünden mi yarınını satın aldın
korkarım sonumuz yakın mesafe

sana neden bahsetmemi istersin
hanım kızların iz bırakmadan yürüdükleri karlı yollardanmı
cemiyet aleminin ayaklarını kapan kapanlardanmı
orta okul çocuklarının ellerindeki renkli haplardanmı
bunuda çok şükür deme
yıllar sonra olanlardan ötürü yüzüne tükürürse ufak çevir bebe
geçmişin kahrı yakar bağırı demedi deme
insan oğlu herşeyi deviremez bir bilekle .
bu şehrin ışıkları gün geçtikçe loşlaşmakta
erkekler hemcinslerinden hoşlanmakta
yasaklar izdivaçta örfe ters düşenler rövaçta
tavşanların aklı havuçta ne kaldı avuçta .
taa derinlere kadar kadar yolu var ateşten terlik giydirirler
beynin fokurdar zebaniler homurdar
et ile kemiğin sonu alevden murdar.

sanki bana her defasında nakaratın başında "yalvarışım ahdime güvenimden" diyormuş gibi geliyor ama, neyse...